Maluchy, już od najmłodszych lat uwielbiają słuchać tego, co opowiadają lub czytają im dorośli. Jedne dzieci bardziej lubią słuchać prozy, inne wierszy, rymowanek. Są takie maluchy, które uwielbiają słuchać jednego i drugiego.
Słuchanie wierszy, bajek, opowiadań, zarówno tych czytanych lub opowiadanych bardzo rozwija dziecko ? rozwija jego wyobraźnię, kształtuje wrażliwość, składa się na podwaliny charakteru dziecka, tego wypracowanego charakteru.
Maluch dąży do tego, aby być pozytywną postacią, jak pozytywny bohater, zaczyna nad sobą pracować, nawet nie uświadamiając sobie tego. Np. kiedy dziecko usłyszy bajkę o dziewczynce, która pomogła mamie w domowych porządkach i została pochwalona czy wynagrodzona w jakiś inny sposób po zakończonej pracy, nasze dziecko także chce pomagać, chce być chwalone, nagradzane. To naturalne, że tak się dzieje.
Jednak dzieci mają też takie etapy, kiedy same zaczynają układać bajki, opowiadania, śpiewają ułożone przez siebie piosenki. To bardzo dobrze, jeśli dziecko zaczyna coś samodzielnie tworzyć. Nawet, jeżeli rodzicom wydaje się to niepotrzebne czy zabawne, zawsze powinni pochwalić malucha, który tego właśnie oczekuje od nas. To bardzo dobry znak, kiedy dziecko nie tylko chce być konsumentem, ale staje się małym twórcą, który robi coś dla siebie i dla innych. To dla dziecka zabawa, ale jakże bardzo pożyteczna. Aby wymyślić coś, maluch musi naprawdę się napracować: uruchamia swoją wyobraźnię, wykorzystuje swoją wiedzę o otoczeniu, o sobie samym, o rodzicach i innych osoba, o relacjach z ludźmi, jakie zna. Dziecko realizuje poprzez takie samodzielne układanie opowiadań czy wierszy ćwiczenie słownictwa, jego poprawności. Zdarza się, że rodzice od razu poprawiają dziecko, kiedy w wierszu czy piosence użyło danego słowa nie w tej formie co trzeba. Dzieci reagują na to różnie.
Niektóre mogą się zrazić tym, biorąc to za krytykę twórczości ? dlatego musimy być jak najbardziej ostrożni nawet w krytyce poprawności języka. Starszemu dziecku możemy wytłumaczyć, że pięknie napisało czy ułożyło wiersz, tylko to słowo trzeba wypowiedzieć nieco inaczej. Są sytuacje, kiedy nie warto krytykować, a na poprawność danego słowa możemy zwrócić uwagę dziecku przy innej okazji, lub już po wysłuchaniu całego wiersza, i po tym, jak pochwalimy dziecko. Pamiętajmy, że bardzo ważne jest to, abyśmy wysłuchali, pochwalili, a potem dopiero mówili o swoich uwagach. Wtedy to będzie jakby oderwane od tamtej sytuacji, i dziecko być może nie skojarzy czy nawet nie zapamięta, że to jest akurat tamto słowo, i że w wierszu użyło go nie tak jak trzeba. Poza tym, pamiętajmy, że twórczość dopuszcza wiele słów nowych lu w nieco zmienionych formach, zwłaszcza, kiedy coś ma się rymować, a ten rym nie chce wyjść z danego słowa. Dlatego, pozwólmy dziecku samemu układać piosenki, wiersze, wierszyki, i nie krytykować ich nawet zupełnie, a poprawności uczyć na tekstach napisanych przez innych.
Ika
